Grjótagjá, Krafla, Viti, Hverfjall,Dimmuborgir

Vanmorgen hebben we wat uitgeslapen. We zijn nog steeds in Vogar bij Myvatn. Afgelopen nacht heeft het weer wat geregend, maar nu is er weer zon met veel wind. Om 9.00 uur gaan we ontbijten. We zijn nu maar met zijn vieren! De vorige ochtend zat het hele hokje vol! Kunnen we meteen even op internet met de WiFi. We lopen naar de kamers om de spullen te pakken voor weer een dagje weg. Als eerste rijden we naar Grjótagjá. Lavagrotten met natuurlijke warmwaterbronnen, het water is warm, 43-45 graden. Het wordt afgeraden om er in te baden. Dan rijden we richting Krafla, een immense caldera waarvan de laatste eruptie in 1984 was. Er ligt ook een heuvel van gekleurde rotsen, omgeven door indrukwekkende lavastromen. We rijden door tot aan Viti, een diepe en steile krater met een doorsnee van meer dan 300 meter, die deels met blauwgroen water is gevuld. Achter de krater ligt een klein solfatarenveld met warme modderpoelen en stoompluimen. We lopen en klimmen over de kraterrand, en lopen zo de hele krater rond. Er staat echter heel, heel erg veel wind. Soms waaien je benen onder je lichaam uit. En we worden soms gezandstraald. Terug bij de auto, waait zelfs een jas uit de kofferbak, gelukkig kan Yannick hem snel pakken! Op de terugweg naar weg 1, komen we weer onder de pijpleidingen van de geothermische fabriek Kröflustöd door. We zien dat hier een bezoekerscentrum is, dus gaan we daar ook kijken. Het is van 12.00 tot 12.30 uur gesloten. En laat het nu precies 12.00 uur zijn! Tijd voor een bakje koffie dus! Er staan picknicktafels, dus daar gaan we lekker zitten. Om 12.20 uur komt er groep met studenten van een universiteit terug lopen en die laten de deur open staan. Dus kunnen wij ook mooi naar binnen. Eerst naar toilet. Er is een kleine ruimte met de uitleg over de warmtewinning uit warm water uit de grond. Ze boren gaten tot het warme water. Dat gaat via een pijpleiding naar een verzamelbak. Dan naar een stoombak. Daar wordt de stoom via een andere leiding vervoerd en het water wordt terug de grond in gepompt. De stoom is echter nog te warm en moet dus weer gekoeld worden. Er is helaas geen rondleiding door de fabriek, maar de technische mannen hebben weer genoten! Dan rijden we naar de supermarkt voor verse broodjes en beleg. Op zoek naar een leuke picknickplaats. We kijken bij het kerkje, maar helaas. Dan rijden we gewoon terug naar het guesthouse. Daar kunnen we lekker in de huiskamer eten, met alle gemakken van dien. We maken nog lekker een soepje warm. Afwassen en dan kunnen we weer verder. Dan rijden we naar de Hverfjall. Een krater van 1 km in diameter en 250 M hoog. Hij is gevormd tijdens een uitbarsting van slechts enkele dagen, zo ongeveer 2500 jaar geleden. Sjaan heeft nog energie over, en loopt langs de noordelijke flank omhoog. Ook hier staat heel veel wind. Wij gaan gewoon terug in de auto zitten voor de zandstormen. Tim en Yannick hebben nog een hekje gerepareerd van de parkeerplaats. Als Sjaan weer terug is, rijden we naar Skútustadir. Daar Tim leuke sloffen gezien, maar als hij ze past, zitten ze echt niet lekker! Dus niet gekocht. Terug richting guesthouse. Maar eerst nog naar Dimmuborgir. Een natuurreservaat dat zich kenmerkt door zeer grillige en grote rotsformaties die bestaan uit vulkanisch gesteente. Het is ontstaan tijdens vulkanische uitbarstingen van ongeveer 2000 jaar geleden. Je kunt hier verschillende routes lopen, van verschillende afstanden. Wij kiezen voor de route Kirjan, van 2,3 km. Je zou hier een uur over lopen, maar dat is het dus niet. We zien leuke doorkijken en rotsen. Aan het eind vliegt een vliegetje in mijn keel, luchtpijp. Dat is niet echt fijn. Na een paar flinke hoestbuien schiet hij er gelukkig weer uit! Dan rijden we terug naar het guesthouse. Daar lekker wat drinken en het verslag typen, de mannen hebben spelletjes op hun telefoon. Verder kun je hier niets. Straks eten en douchen. We hebben weer een mooie droge dag gehad. Hopelijk blijven de weergoden ons zo goed gezind!