Embera Wounaan indianen
Blijf op de hoogte en volg Karin
26 September 2014 | Panama, Panama-stad
Na een slechte nacht, door veel kabaal in het hotel, door luidruchtige jongeren, hebben we een vroeg ontbijt. Om 7.15 uur zitten we aan het ontbijt. Dit smaakt trouwens weer lekker. We blijven hier maar lekker zitten. Om 9.00 uur vertrekken we naar de Embara Wounaan indianen. We rijden een stuk dezelfde weg als gisteren. We komen langs een klein vliegveld. Polle, de reisleider vertelt, dat we vanaf daar met een klein vliegtuig, zaterdag zullen vliegen naar David. We komen weer langs het Mirafloris sluizencomplex van het Panama kanaal. Even verderop komen we langs het tweede sluiscomplexen van het kanaal, de Pedro Miguel sluis. Dit is 1 sluis. Later komen we langs de gevangenis, El Renacer, waar oud dictator van Panama, Manuel Noriega, gevangen zit. Hij moet hier een levenslange gevangenisstraf uitzitten, nadat hij al 20 jaar in Amerika en 1,5 jaar in Frankrijk gevangen heeft gezeten. Hij is in 2011, op 77 jarige leeftijd uitgeleverd aan Panama. Na 45 minuten rijden, stoppen we bij een steigertje met een aantal bootjes. Vanaf hier moeten we met de bootjes verder varen. We varen over een meertje van het Panama kanaal. We varen door vele waterplanten. Het zijn er zoveel, dat de motoren van de bootjes soms vast lopen. Het is een mooie omgeving, alleen jammer van al het zwerfplastic dat tussen de planten drijft. Na 30 minuten varen komen we bij het dorpje van de Embara Woumaan indianen. Dit is een indianen stam die eigenlijk uit de provincie Darien komen, uit het zuiden van Panama. Ze staan bekend om hun kleurrijke kleding en hun dans. We worden welkom gegeten door een man van de stam. Hij vertelt over de geschiedenis, cultuur en manier van leven van de stam. Ze leven op hutten op palen. Dit ivm eventuele overstromingen en gevaarlijke dieren. Ze mogen hier niet jagen, want dit is verboden in dit deel van Panama, dus hebben ze zich gericht op de handgemaakte spullen. Na deze uitleg gaan we met de oudste man van de stam, 76 jaar, een wandeling maken door het woud. Hij vertelt ons over de geneeskundige planten die hier groeien. Er zijn planten voor het maken van hars, middel tegen hoofdpijn, diarree en nog vele meer. Ook groeien er bomen, die vol water zitten en als je er tegen tikt, klinkt het echt als een vol watervat. Helaas zitten hier erg veel muggen, die zelfs door onze Deet heen prikken. Ik heb intussen al zo'n 8 beten op benen, armen, nek en hoofd. Ik krijg van Pollen, nog een ander middel. Gelukkig valt de jeuk erg mee. Het is ook heel erg warm en vochtig. Terwijl er geen zo'n schijnt vandaag. Als we net terug zijn uit het woud, begint het te regenen en onweren. Vandaar de hele hoge luchtvochtigheid! We krijgen van de stam, gebakken vis en gebakken banaan als lunch, geserveerd in een puntdak gevouwen van een bananenblad. De vis is erg lekker, de gebakken banaan heeft totaal geen smaak. Als afscheid gaan de dames nog voor ons dansen. Dan lopen we terug naar de bootjes. En die varen ons terug naar de bus. Als we net in de bus stappen, begint het weer te regenen. Op de terugweg stoppen we nog bij de Pedro Miguel sluis om een foto te maken. Hier is geen bezoekerscentrum, dus moeten we vanachter een hek een foto maken. Om 13.30 uur zijn we terug bij het hotel. De rest van de middag hebben we vrije tijd. We lopen naar het kleine supermarktje en kopen wat bier en frisdrank. We gaan op de hotelkamer zitten. Kijken TV, zitten op internet en luieren wat, na de slechte nachtrust. Vanavond om 19.00 uur gaan we dineren en naar een show kijken met de groep. Verslag daarvan zal morgen komen, als het de moeite waard is.