Kelimutu vulkaan en reis naar Riung

Dag 5 23-9-2018

Om 2.30 uur gaat de wekker! Om 3.00 uur vertrekken we naar de Kelibubtu vulkaan. We rijden over alleen maar bergweggetjes met veel bochten en hoogteverschillen. Om 4.45 uur staan we bij de ingang van het National Kelibutu Park. Daar gaat Jantje betalen en rijden we door naar de parkeerplaats. Daar aangekomen krijgen we nog uitleg van Jantje over de vulkaan. Kelibutu is de vulkaan met de 3 gekleurde meren. Het donkere meer is voor de geesten van de overleden oudere mensen. Het grote blauwe meer is voor de geesten van de overleden jongeren en het andere meer is voor de geesten van de mensen die een onnatuurlijke dood sterven. Onderweg stond er een soort totum, waar de geesten toegang moet vragen om tot de vulkaan te komen. Iedere Indonesier claxonneert hier, zodat hij alvast toestemming vraagt voor zichzelf en de familie, in het aardedonker beginnen we aan de wandeling naar boven. Yannick heeft het nachtelijke avontuur weer op zijn manier beleeft, ziek, zwak en misselijk. Halverwege is er een uitkijkpunt over de blauwe meren. Het begint licht te worden. Maar we moeten nog veel hoger klimmen. In totaal is het 1300 m lopen met een hoogteverschil van 85 m. Vanaf hier zien we de zon opkomen boven de bergen. Ook zien we het donkere meer, aan de andere kant liggen. We genieten van het uitzicht. Na een poos beginnen we aan de terugtocht. Goed opletten, want de treden zijn allemaal ongelijk. Bij het uitkijkpunt lopen we nogmaals naar boven. We krijgen van Jantje een paar lekkere koekjes.

Yannick is weer wat opgeknapt. Als we om 7.00 uur weer beneden zijn, krijgen we van Jantje een ontbijtpakket, met 2 witte toast boterhammen met jam, een hard gekookt ei en een banaantje. We kunnen koffie of thee krijgen. Sjaan neemt zo'n bakje "prut" koffie. Lang laten staan, dan bezinkt de drab. Jantje heeft ook nog verse mango en ananas bij, die maakt hij ter plaatse schoon. Om 8.00 uur beginnen we aan de terugreis. We rijden dezelfde weg, maar het is een verrassing voor ons. Nu kunnen we zien hoe mooi het is. We stoppen bij een groot aantal rijstvelden. We krijgen uitleg over de kweek en groei van de rijst. Ook zien we een meisje de was doen en een dame die zich staat te wassen. Later nog een stop bij vele soorten fruitbomen. Ook zien we dat ze kruidnagels aan het drogen zijn. Om 10.30 uur zijn we terug bij het hotel. We kunnen de koffers inpakken, dat hebben wij al gedaan, en nog even rusten. We zetten koffie en thee en lopen om wat fris bij de overbuurman, een oud Chinees mannetje. Om 11.45 uurvertrekken we naar Riung. We rijden eerst 60 km langs de kust. We maken een stop bij een familie die zitten buiten te weven. Jantje zag dit, en vraagt of we mogen komen kijken. Ze maken zelf patronen in witte draden en dan kleuren ze de draden. Waar het bij elkaar is gebonden, komt geen kleur. De oudste dame zit ook te weven. Jantje vraagt of we kokosnoot mogen proeven. Een man klimt met blote voeten in de palmboom en hakt enkele kokosnoten los. Beneden hakken ze kokosnoten open en mogen we het SAP drinken. Ook de kokosvrucht mogen we proeven. Wij vinden er nog steeds weinig smaak aan zitten. De kinderen gaan nog voor ons zingen. Daarna nemen we afscheid en rijden we weer verder. Bij het strand met de blauwe stenen maken we weer een stop. Het is nu 14.00 uur. Hier krijgen we de lunch aangeboden. Jantje heeft dozen met rijst vlees en groente geregeld. Het is allemaal erg pittig. Hij heeft ook nog wat casinobrood bij. Sjaan neemt daar wat van. Na deze stop rijden we het binnenland in en steken het eiland weer over naar het zuiden. Een kleine stop om de benen te strekken en nog een plaspauze. Op een gegeven moment moeten eigenlijk,over een brug, maar deze wordt gerestaureerd. Er is een omleiding aangegeven. We komen bij de rivier en wat blijkt, we moeten dwars door de rivier. Hij is iets ondieper gemaakt met stenen. Dus hup daar gaat de bus! Daarna een zandpad wat meer op Parijs Dakar lijkt. Gelukkig komen we niet vast te zitten. Een andere bus staat vast in de rivier. Uiteindelijk komen we weer op de juiste asfaltweg. Deze weg verandert later in een zeer slechte weg met gaten waar een hele bus inpast. Later horen we dat op dat stuk ook bus vast komt te zitten, kapot gaat. Dan komen we bij een uitkijkpunt op de 17 eilanden. Deze zijn vernoemt naar 17-8, onafhankelijkheidsdag van Indonesië. Hier kunnen we morgen gaan snorkelen. Als we weer in willen stappen, ziet de chauffeur dat we een lekke band hebben. Hij gaat de band wisselen en wij genieten intussen van de zonsondergang! We hebben dus vandaag de zonsopkomst en zonsondergang bewondert. Dan kunnen we weer verder rijden. We arriveren bij hotel Pondok SVD. Dit is eigenlijk een soort klooster, maar nu verhuren ze er hotelkamers. Alle opbrengst gaat naar de heer en de monniken. Wij krijgen thee als welkomstdrankje. We krijgen kamers 4 en 5. Het is een heel eenvoudige kamer met een bed en een ventilator. Een douche zonder warm water en zonder water uit de sproeier. Er staat een emmer met een bakje erin. Dan kun jezelf afspoelen met het bakje. Het is erg heet binnen. Als Yannick net staat te badderen, hebben we meteen al de eerste stroomstoring. Gelukkig maar van korte duur. Ook wij gaan poedelen met water. Even wat opdrogen op het bed, met de ventilator aan. Ik werk alvast aan het verslag. Om 19.30 uur worden we verwacht voor het diner. We krijgen groentesoep, witte rijst, bami, tonijn, drumsticks, groente, kroepoek en een banaan na. Ook daar is geen airco, dus we zetten zelf de ventilatoren aan, die er staan. De drankjes worden opgeschreven en kunnen we later betalen bij het uitchecken. We horen dat ze weer aan het sleutelen zijn aan de bus. Iets met de remmen achter. Gelukkig is niet de chauffeur zelf bezig, want voor hem was het ook een lange dag. Om 21.00 uur gaan we naar de kamer. Pakken de snorkelspullen alvast in en ik maak het verslag af. Yannick kletst nog even met de buurvrouwen, Marja en Cecile. Sjaan slaapt al! Het is nu 22.00 uur. Ik ga ook proberen te slapen, het is 28 graden buiten!