Olifanten, houtwerk, apen, Goa Gajah, Gunung Kawi

Na het ontbijt lopen we even langs de duikschool, en bespreken we de duik voor morgen. We hebben echter weinig tijd, want de taxichauffeur staat op ons te wachten. Die brengt ons naar het olifantenpark, vlak bij Ubud. Daar gaan de jongens naar de olifanten. Wij blijven wachten. Het is allemaal erg duur. 15 minuten kijken bij de olifanten kost al 15 dollar! Van ons mogen ze ook gaan rijden, maar dit vinden ze veel te duur. Als ze terug komen, glunderen ze van oor tot oor. Ze hebben toch op de olifanten mogen zitten. En hebben hele leuke foto's ervan. Ze hebben zelfs echt op de nek van de olifant gezeten! Wat je met wat extra roepia al niet kan doen! Dan gaan we naar Ubud, een grotere stad. Daar gaan we bekijken hoe ze die mooie houtsnijwerken maken. Ze hebben verschillende soorten hout. Het zachte hout, kunnen ze heel fijn bewerken, het harde hout blijft veel groffer. Schuren en daarna behandelen met schoenpoets en blijven borstelen met een tandenborstel! We hebben ons niet laten verleiden om iets te kopen. Hierna rijden we door naar het apenbos in Ubud. Daar aangekomen, laten we alle lossen spullen in de auto. Dat hebben we geleerd van collegavakantiegangers, hè Wimar? De aapjes zijn heel grappig, maar soms ook best gevaarlijk. Ze kunnen ook heel gevaarlijk grommen en hun tanden laten zien. Op de een of andere manier, moeten ze steeds Tim hebben! Die ligt niet zo goed bij de apen! Het is ook een mooi park. We kopen na afloop een paar houten aapjes, als souvenir. En drinken, want het is vandaag weer erg warm. De taxichauffeur staat weer te wachten. Dan gaat hij even moeilijk doen over de nog te bezoeken gebouwen, het zou te ver weg zijn. Maar uiteindelijk snapt hij het, en gaat weer op weg. En het is helemaal niet ver rijden! Dan zijn we bij de Goa Gajah, de olifantengrot. We doen de sarong weer aan, en gaan naar binnen. Oh ja, nog een kleine bijkomstigheid, de chauffeur heeft geen geld van zijn baas gekregen, om onze entreeprijzen te betalen! Dus betalen we het zelf, met de mondelinge toezegging, dat hij dit ons nog terug betaald. Nu zijn dit geen astronomische bedragen, maar afspraak is afspraak! Deze tempel is in een ravijn gebouwd. We lopen de trappen af, en later nog verder, naar een deel waar vroeger ook een tempel stond, maar die zo'n honderd jaar geleden is ingestort. Dan lopen we alle treden weer naar boven! En ik voel mijn benen nog van de Besakih. Van het raften hebben we overigens geen spierpijn! Als laatste deel van de dag, gaan we naar Gubung Kawi, de koninklijke monumenten. Dit blijkt ook in een ravijn te liggen! We lopen naar beneden, langs de vele winkeltjes en mooie rijstvelden, onder in het dal liggen de monumenten. We zien nu al op tegen de terugweg. Sjaan heeft de treden geteld, en we komen uit op 300 treden! Onderweg drinken we flink wat water, maar het is toch erg warm en vermoeiend, conditie van nul komma nul! Dan nog 1,5 uur terug naar het hotel. Onderweg hebben we het eerste bijna ongeval. We hebben bijna een van de vele motors op de motorkap! Gelukkig loopt het allemaal goed af. Eenmaal terug in het hotel gaan we lekker in het zwembad hangen. We eten vanavond in het restaurant, want er is een BBQ avond met life muziek. Daarna de site bijwerken! En naar bed!